Een arm, een scherm, haar hand

Als ze maar begreep

dat ik mijn boeken schreef

als ze maar gauw voelde

waar het mij om ging

ze aarzelde zo lief

als ze overwoog

en ook in haar bewegen,…

ze trok iets in me door.

Moeiteloos vloeide

ze paste vol in mij

roemloze lach

argeloos, vrij.

Verlost nu, eindelijk thuis

een arm een scherm haar hand

‘t gebeurde toen zowaar

te midden ons verstand.

———-

Gevoel komt eerst en krijgt kansen, dat weet onderhand iedereen, maar de dag dat ook je verstand, ben je ongelogen, nooit meer alleen.

Gegroet

MM

Contente smoel. Klaar. 🙂
(foto: Pinterest)